Andy Warhol (właść. Andrew Warhola), syn imigrantów pochodzących z mniejszości grekokatolików łemkowskich ze wsi Miková (w dzisiejszym powiecie Stropkov – Słowacja).
Twórca niezwykle kontrowersyjny, który za życia stał się dla wielu legendą. Publicznie przyjazny i uśmiechnięty, a zarazem nieobecny i wycofany. Niesamowicie małomówny, paradoksalnie pozostawił po sobie mnóstwo wypowiedzi i aforyzmów. Nazwisko Warhol przyjął po przeprowadzce do Nowego Jorku w 1949 roku. To tam, pochłonięty elektryzującą atmosferą metropolii zaczyna mówić o sobie, jako o artyście. Początkowo tworzy głównie ilustracje i grafiki reklamowe dla magazynów mody (“Glamour”, “Vogue” i “Harper`s Bazaar”). Za tę działalność zdobywa wiele nagród w dziedzinie grafiki reklamowej: m.in.”Art Directors` Club Medal”.
Z czasem przybiera postać artysty, który najpierw wstrząsa światem sztuki, irytuje go, a na końcu zmienia go na zawsze.

Początek lat 60-tych, to zmiana zainteresowań z reklamy na rysunki, a niedługo później, na obrazy. To wtedy zafascynowany komiksami ( z Dickiem Tracym, Popeyem czy Supermanem) oraz „mniej popularnymi” rejonami Nowego Jorku powstają pierwsze, kultowe prace w technice sitodruku – ukazuje popularne przedmioty codziennego użytku t.j. banknoty dolarowe, puszkę zupy, butelki Coca-Coli czy ketchupu. Powstają także równie słynne prace z motywem światowych gwiazd muzyki i kina (Marilyn Monroe, Marlon Brando, Elizabeth Taylor, Elvis Presley). Swoich „modeli” traktował jako przedmioty epoki masowej nobilitując ich jednocześnie do rangi dzieł sztuki.

Kolejne lata przynoszą cykl obrazów katastroficznych (“ Seria śmierci”). Zaczyna tworzyć undergroundowe filmy (”Sleep”, “Empire”, “Flash”,” Trash”) – w sumie powstaje ich ponad 75.
Ostatnie lata twórczości Andy Warhola, to serie wizerunków z Mao Tse Tungiem, Włodzimierzem Leninem, czy autoportrety. Ukazują się serie “Skulls”, “Sierp i młot”, “10 Athletes”, “Reversals”, “Retrospectives”, “Oxidations”. Poza tym powstają serie, których pierwowzorem są słynne dzieła sztuki jak: “Narodziny Wenus”- S. Botticellego czy “Ostatnia wieczerza”- L. da Vinci. W twórczości Warhola można także znaleźć wiele odniesień do symboliki religijnej. Jako osoba bardzo wierząca, wielokrotnie przedstawia bliskie sobie postaci religijne, tj. św. Apolonia.
Artysta umarł w wieku 58 lat, w szpitalu w Nowym Jorku.