„Malarz reprezentujący nurt symbolistyczny, a także sztukę tradycjonalistyczną. Urodził się w Pradze w 1881 roku, zmarł w Szklarskiej Porębie w 1970 roku. Od 1889 roku wraz z rodziną mieszkał w Krakowie, gdzie w latach 1895 - 1899 studiował w Szkole Sztuk Pięknych. Nauki pobierał od Floriana Cynka, Jacka Malczewskiego, Józefa Unierzyskiego oraz Jana Stanisławskiego. Kształcił się także w paryskiej École des Beaux-Arts u Jeana-Léona Gérôme'a w latach 1899-1901. Kontynuował studia w Szkole Sztuk Pięknych pod okiem Leona Wyszczółkowskiego. Po rocznym pobycie w Paryżu, powrócił na stałe do Krakowa. Odbył liczne podróże studyjne do Włoch, podróżował do Wiednia, Pragi oraz Paryża. W czasie II wojny światowej przebywał w Palestynie. Powrócił do Polski w 1946 roku, natomiast rok później osiedlił się w Szklarskiej Porębie.

Był członkiem Towarzystwa Artystów Czeskich "Mánes", Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, Grupy Pięciu oraz Grupy Zero, a także ugrupowania Sztuka Rodzima. Swoje prace często wystawiał zarówno w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych jak i w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Artysta uznawany był za kontynuatora twórczości Jacka Malczewskiego. Jednakże pomimo tych bliskich analogii i powiązań z jego sztuką prace Hofmana odznaczają się indywidualnym stylem i charakterem.

Główne motywy w dziełach Hofmana to zarówno sceny religijne („ Nadzieja” „Skarga”), jak i ujęcia baśniowo-fantastyczne („Zagubione szczęście”, „Pogrzeb ptaka”), czy też wątki antyczne - ( „Wiosna”, „Faun z dziadem”). Tworząc dzieła artysta kierował się zasadą narracyjności, koncentracją na anegdocie i pewną teatralizacją przedstawień. Często pojawiającym się motywem były także sceny z życia górali, chłopi - często akcentujące dekoracyjność strojów i folklor („ Dwie góralki”). Kluczową rolę w malarstwie Hofmana odgrywał linearyzm, o czym świadczyły wyraźne kontury, ciekawe połączenia barw. W serii autoportretów, tworzonych w rożnych etapach życia artysty, uwidacznia się jego umiejętność rzeczywistego odtworzenia rysów twarzy „ Autoportret z paletą”, „Artysta i jego muza”, „Autoportret. W pracowni”.

Źródło:

- http://culture.pl/pl/tworca/vlastimil-hofman (09.02.2017r.)